Категории
Самые читаемые
PochitayKnigi » Детективы и Триллеры » Иронический детектив » Wszystko czerwone / Всё красное - Joanna Chmielewska

Wszystko czerwone / Всё красное - Joanna Chmielewska

Читать онлайн Wszystko czerwone / Всё красное - Joanna Chmielewska

Шрифт:

-
+

Интервал:

-
+

Закладка:

Сделать
1 ... 24 25 26 27 28 29 30 31 32 ... 162
Перейти на страницу:

Nie wiadomo, jak długo pozostawałby w tej zadumie, której przez dobre wychowanie nie chcieliśmy przerywać, gdyby nie załatwił tego dzwonek telefonu. Policyjne laboratorium, umówione z nim, przekazywało najnowsze wiadomości. Trzeba przyznać, że niektóre badania załatwiano piorunem.

— Tak — powiedział pan Muldgaard, odłożywszy słuchawkę. — Nasze mniemanie było takie i jest. Trucizna był we winne grona, cienka igła, iniekcja. Mały kąsek, któren spoczywał przy ręka. On spożył dwa owoce, pozostały cztery owoce, razem sześć owoce, syte jad. Inne nie. Te były odgałęzione, sama góra, nie zespojone.

— Na litość boską, co on mówi (Бог мой, что он говорит)? — spytała pobladła nagle Zosia (спросила внезапно побледневшая Зося).

— Że ktoś wstrzyknął to świństwo do winogron (что кто-то впрыснул это свинство/эту гадость в виноград) — wyjaśniłam (объяснила я), również czując się trochę nieswojo (чувствуя себя = мне также стало немного не по себе; czuć się — чувствовать себя). — Do oderwanego kawałka (до оторванного кусочка), który leżał na samej górze (который лежал на самом верху).

— To były winogrona dla Alicji (это был виноград для Алиции) …!!!

— Toteż właśnie (вот именно; toteż — поэтому) — powiedziałam i nagle umilkłam (сказала я и внезапно замолчала). Pogmatwana uprzednio koncepcja (ранее запутанная концепция) objawiła mi się (объявилась мне = явилась передо мной) w całej okazałości (во всем великолепии). Poprzestawialiśmy sobie (мы попереставляли = /мысленно/ прокрутили; poprzestawiać — переставить, переместить) czas powrotu do domu (время /нашего/ возвращения домой). Alicja miała wrócić najwcześniej (Алиция должна была вернуться раньше всех), a o jej namiętności do winogron (а о ее страсти к винограду) wiedzieli wszyscy (знали все) …

— Na litość boską, co on mówi? — spytała pobladła nagle Zosia.

— Że ktoś wstrzyknął to świństwo do winogron — wyjaśniłam, również czując się trochę nieswojo. — Do oderwanego kawałka, który leżał na samej górze.

— To były winogrona dla Alicji…!!!

— Toteż właśnie — powiedziałam i nagle umilkłam. Pogmatwana uprzednio koncepcja objawiła mi się w całej okazałości. Poprzestawialiśmy sobie czas powrotu do domu. Alicja miała wrócić najwcześniej, a o jej namiętności do winogron wiedzieli wszyscy…

— Trucizna była też dla Alicji (отрава была тоже для Алиции) — oświadczyłam (заявила я) z ponurym i bezsensownym triumfem (с понурым/мрачным и бессмысленным триумфом). — Było jasne (было ясно), że złapie ten kawałek z wierzchu (что она схватит этот кусочек сверху) i pożre (и сожрет), zanim ktokolwiek mrugnie okiem (прежде чем кто-то моргнет глазом = успеет глазом моргнуть). I padnie trupem (и упадет/свалится трупом). On wcale nie chciał zabić (он вовсе не хотел убить) ani tego Kazia, ani Elżbiety (ни этого Казио, ни Эльжбету)!

Alicja patrzyła na mnie z wyraźną dezaprobatą (Алиция смотрела на меня с явным неодобрением).

— Edka też nie chciał zabić (Эдека тоже не хотел убить)? Pomylił go ze mną (перепутал его со мной)?

— Głupiaś (ну ты и глупая)! Myśl logicznie (думай логично)! Edkowi zamknął gębę (Эдеку он заткнул рот; gęba — рот, морда — разг.), ale ty się możesz dowiedzieć (но ты можешь узнать) …

Urwałam (я оборвала/замолчала), bo przypomniałam sobie (так как вспомнила), że Alicja postanowiła nie mówić o liście (что Алиция решила не говорить о письме).

— Trucizna była też dla Alicji — oświadczyłam z ponurym i bezsensownym triumfem. — Było jasne, że złapie ten kawałek z wierzchu i pożre, zanim ktokolwiek mrugnie okiem. I padnie trupem. On wcale nie chciał zabić ani tego Kazia, ani Elżbiety!

Alicja patrzyła na mnie z wyraźną dezaprobatą.

— Edka też nie chciał zabić? Pomylił go ze mną?

— Głupiaś! Myśl logicznie! Edkowi zamknął gębę, ale ty się możesz dowiedzieć…

Urwałam, bo przypomniałam sobie, że Alicja postanowiła nie mówić o liście.

— Ja wyrażam potwierdzenie (я выражаю подтверждение) — powiedział pan Muldgaard (сказал пан Мульгор). — I dla tego powoda ja nie rozumiem (и для этого повод я не понимаю). To była jadowita ciecz dla niewiasta (это была ядовитая жидкость для женщина), która pierwsza posili się (которая первая подкрепится; posiłek — прием пищи; еда). Nieżywa osoba (неживая особа) — tu wskazał palcem Elżbietę (тут он указал пальцем на Эльжбету) — winna była ostatnia powracać do dom (виновна была последняя возвращаться в дом). Pożywić się winna ta dama (подкрепиться виновна была эта дама). Albo ta dama (либо та дама) …

Gestem wyraźnie potępiającym (явно осуждающим жестом) wskazał z kolei Alicję i Zosię (он указал по очереди на Алицию и Зосю).

— Zaplanowane było (было запланировано), dwie damy wraca pierwej (две дамы вернется первой).

— No widzicie (ну, видите), coście najlepszego narobiły (что же вы наделали)? — powiedziałam (сказала я), może trochę nietaktownie (может/возможно, немного бестактно). — Przyjmujecie zaproszenia na kolację (вы принимаете приглашения на ужин) i przez to truje się niewinny facet (и/а из-за этого травится невинный мужик).

— Ja wyrażam potwierdzenie — powiedział pan Muldgaard. — I dla tego powoda ja nie rozumiem. To była jadowita ciecz dla niewiasta, która pierwsza posili się. Nieżywa osoba — tu wskazał palcem Elżbietę — winna była ostatnia powracać do dom. Pożywić się winna ta dama. Albo ta dama…

Gestem wyraźnie potępiającym wskazał z kolei Alicję i Zosię.

— Zaplanowane było, dwie damy wraca pierwej.

— No widzicie, coście najlepszego narobiły? — powiedziałam, może trochę nietaktownie. — Przyjmujecie zaproszenia na kolację i przez to truje się niewinny facet.

— Paweł (Павел) … — szepnęła Zosia pobladłymi wargami (шепнула Зося побледневшими губами). — Wy z Pawłem (вы с Павлом) … Mogliście wrócić wcześniej (вы могли вернуться раньше) …

— No właśnie (вот именно), nie narzekaj na drugi raz (в следующий раз не жалуйся), że ja się nie śpieszę (что я не спешу/не тороплюсь) — powiedział Paweł (сказал Павел) z nie skrywaną satysfakcją (с нескрываемым удовлетворением).

— My byśmy nie zeżarli (мы бы не сожрали; zeżreć — сожрать)! — zaprotestowałam z oburzeniem (запротестовала я с возмущением). — Wyraźnie było mówione (было ясно сказано), że to dla Alicji (что это для Алиции)!

Zosia straciła równowagę do reszty (Зося окончательно потеряла равновесие).

— Paweł… — szepnęła Zosia pobladłymi wargami. — Wy z Pawłem… Mogliście wrócić wcześniej…

— No właśnie, nie narzekaj na drugi raz, że ja się nie śpieszę — powiedział Paweł z nie skrywaną satysfakcją.

— My byśmy nie zeżarli! — zaprotestowałam z oburzeniem. — Wyraźnie było mówione, że to dla Alicji!

Zosia straciła równowagę do reszty.

— Myśmy to kupiły (это мы купили)! — krzyknęła rozdzierająco (крикнула душераздирающе). Poderwała się z fotela (она вскочила с кресла) i opadła nań z powrotem (и упала в него обратно). — Myśmy to kupiły (это мы купили)! Dla niej (для нее)!…

— Uspokój się (успокойся), jak kupowałyśmy (как/когда мы покупали), to jeszcze nie były zatrute (то /они/ еще не были отравлены)!

— No więc kto (тогда кто)?! Kiedy (когда)?!… To myśmy wiedziały (мы знали), że to dla niej (что это для нее)!…

— O rany boskie, opanuj się (о, Боже, возьми себя в руки; opanować coś — овладеть чем-л, справиться с чем-л.)! Nie faszerowałyśmy tego przecież trucizną (мы же не фаршировали это ядом) !

— Ale nikt inny nie wiedział (но никто другой не знал) …!

— Wszyscy wiedzą (все знают)! Wszyscy wiedzą (все знают), że ona to rąbie jak maszyna (что она его навернет, как машина; rąbnąć — ударить, грохнуть)!

— Myśmy to kupiły! — krzyknęła rozdzierająco. Poderwała się z fotela i opadła nań z powrotem. — Myśmy to kupiły! Dla niej!…

— Uspokój się, jak kupowałyśmy, to jeszcze nie były zatrute!

— No więc kto?! Kiedy?!… To myśmy wiedziały, że to dla niej!…

— O rany boskie, opanuj się! Nie faszerowałyśmy tego przecież trucizną!

— Ale nikt inny nie wiedział…!

— Wszyscy wiedzą! Wszyscy wiedzą, że ona to rąbie jak maszyna!

— Przestańcie się kłócić (перестаньте препираться; kłócić się — ссориться, перепираться) — powiedziała stanowczo Alicja (решительно сказала Алиция). — Macie rację (вы правы), to było dla mnie (это было для меня). Zeżarłabym ten kawałek z wierzchu (я сожрала бы этот кусочек сверху) jak amen w pacierzu (как аминь в молитве = как пить дать; pacierz — ежедневная молитва). On się mnie boi (он меня боится). Załatwił Edka i teraz ja mu zostałam (Эдека он прикончил, и теперь для него осталась я).

Przez chwilę patrzyliśmy na nią (какое-то мгновение мы смотрели на нее) w pełnym zgrozy milczeniu (в полном ужаса молчании). Jako niedoszła ofiara podstępnego zamachu (как несостоявшаяся жертва коварного покушения), którego przyczyny (причины которого) na razie były w najwyższym stopniu zagadkowe (пока оставались в наивысшей степени загадочными), nabrała nagle jakichś nowych (она внезапно приобрела какие-то новые), niezwykłych cech (необычные черты) i przeistoczyła się wręcz w dziewicę (и превратилась просто = в настоящую деву), wleczoną przez Labirynt na pastwę Minotaura (которую тащат через Лабиринт на съедение Минотавру; wlec — волочить, тащить). Powinna była mieć na sobie białe giezło (она должна была иметь на себе = быть одета в белое одеяние) …

— Przestańcie się kłócić — powiedziała stanowczo Alicja. — Macie rację, to było dla mnie. Zeżarłabym ten kawałek z wierzchu jak amen w pacierzu. On się mnie boi. Załatwił Edka i teraz ja mu zostałam.

Przez chwilę patrzyliśmy na nią w pełnym zgrozy milczeniu. Jako niedoszła ofiara podstępnego zamachu, którego przyczyny na razie były w najwyższym stopniu zagadkowe, nabrała nagle jakichś nowych, niezwykłych cech i przeistoczyła się wręcz w dziewicę, wleczoną przez Labirynt na pastwę Minotaura. Powinna była mieć na sobie białe giezło…

— A dlaczego (а почему)? — zainteresował się znienacka pan Muldgaard (неожиданно заинтересовался пан Мульгор).

1 ... 24 25 26 27 28 29 30 31 32 ... 162
Перейти на страницу:
Тут вы можете бесплатно читать книгу Wszystko czerwone / Всё красное - Joanna Chmielewska.
Комментарии